dinsdag 4 - donderdag 13 september 2018
Rugzaktrektocht
Mercantour - Alpes Maritimes (Fr)
De 'Alpes Maritimes' liggen in het achterland van Nice , een kleine 50 km van de Azurenkust. Enkelen hebben al horen spreken van de Vallée des Merveilles met zijn 30.000 rotsgravures uit de bronstijd. Sommigen zeggen: de Mercantour heeft een mediterraan klimaat. Het weer is veel zachter en zonniger dan elders in de Alpen. Ik zeg : Geloof niet alles. De wolken die de warme Middellandse zee produceert botsen tegen de Alpen met het gekende gevolg.
Is de tocht moeilijk? Een enkeling zegt : ' Licht tot middelzwaar'. Anderen schrijven (de auteur is wel een oudere man van 54 jaar) : 'Keikapot zijn we na 12 uur sjouwen. Er waait een ijskoude wind (in juli). Te moe om te eten. Er komt geen eind aan de blokkenvelden...'. R. Meissner, bekende bergbeklimmer beweert : 'La montagne n'est ni juste, ni injuste, elle est dangereuse'
Dit is niet alles : Omdat de hutten en/of slaapplaatsen op onregelmatige afstanden van elkaar liggen en ik toch alles uit de tocht wil halen zijn wandeldagen van 8 à 9 uur stappen (zonder rusttijden) meer regel dan uitzondering. Trek je conclusies...
Wie niettegenstaande alles toch mee wil stappen moet:
- Ervaring hebben met het hooggebergte.
- Kunnen afzien ( vloeken mag)
- Akkoord gaan met lange stapdagen. dus altijd vroeg vertrekken)
- Vegetariër zijn is waarschijnlijk een nadeel maar mag.
- Vrouw zijn is een voordeel, vooral als zij bekwaam is in boekhouding. (Martine uit Oostende is hier een krak in. ) Wat ik dan doe? Gewoon zorgen dat de groep bijeen blijft en 's avonds wat nagenieten.
- GPS meenemen mag. We volgen vooral de GR 52 en 52A. Vraag me niet om de coordinaten door te geven. Ik kan een beetje stappen maar deze vraag is me te hoog gegrepen.
- Niet om angst aan te jagen, maar lid zijn van bergsport Vlaanderen kan nuttig zijn. In sommige hutten ook vermindering.
Uit de heel oude doos: 1987: Schampavie in de Alpes Maritimes - laatste etappe van de GR5(52) Bergen-op-Zoom - Nice. Herken je Denise en Roland? ( Terloops wat de GPS toestanden betreft : Op mijn laatste tochten als deelnemer is het me telkens opgevallen dat vele mannelijke stappers in het bezit zijn van dit -in hun ogen- onmisbaar attribuut. Niet alleen gaan ze soms gedurende een kortere periode een andere richting uit , maar controleren de gids. Twijfelt deze , komt ieder van hen rond hem staan en begint de discussie. Een echte gids kiest dan nog een andere weg, al moet hij enkele kilometers omgaan. Valt me zelfs ook op dat vrouwen zich ook gaan moeien in dit stappenplan. Niet gehinderd door technische snufjes, stand van de zon of windrichting willen zij dat meestal een pad wordt bewandeld dat langzaam afloopt, welke richting ook. Opletten!!!! . Zelf ben ik éénmaal gedurende één week in het bezit geweest van een GPS. Gewoon verkocht op kapaza. Waar is de charme van het verloren lopen naar toe?)